Zróbcie mu miejsce, Pan idzie z nieba, * Pod przymiotami ukryty chleba!
Zagrody nasze widzieć wychodzi * I, jak się dzieciom Jego powodzi.
Otocz Go wkoło, rzeszo wybrana, * Przed Bogiem Twoim zginaj kolana!
Pieśń chwały Jego śpiewaj z weselem, * On twoim Ojcem, On przyjacielem.
Nic dosyć było to dla człowieka, * Że na ołtarzu co dzień go czeka:
Sam ludu Swego odwiedza ściany, * Bo nawykł bawić między ziemiany.

GALERIA:  Msza Święta